ספורטיבו אוטופיה
ליילה רוז וקים קרטס, יהב גל והדס חי, אילנה הופמן, אילנה טייב הגרטי, השוטרת אז-אולי, ג’קי פערל, אבי קריספין, שיר רז
בהשתתפות: ליצן איקס ומקהלת גיא בן הינום
אוצרים: סלה-מנקה
”The world is now too dangerous for anything less than utopia.” — R. Buckminster Fuller
ספורטיבו אוטופיה נולד כמועדון כדורגל ללא שחקנים. בהתחלה היו המילה, ההמנון והרצון להיות יחד (קבוצת סלה-מנקה, הליצן איקס ומקהלת גיא בן-הינום). לאחר מכן, בדומה לאימוני נבחרת לפני משחקי גביע העולם, קבוצת אמנים נפגשה לרזידנסי אינטנסיבי כדי לממש את החזון של ספורטיבו אוטופיה – מועדון ספורט לא תחרותי, שמעודד את כל בני האדם – באמצעות תשוקות, פרשנויות, מחקרים ופרקטיקות בין-תחומיות של כל אחת ואחד מחברי וחברות הקבוצה.
ספורטיבו אוטופיה הוא מרחב למפגש ושהייה המאפשר לחוות מגוון עבודות אמנות שמקצתן הן תשתיות ומִתקנים של המועדון, וכן להשתתף באימונים השונים שיתקיימו בזמן פעילות המועדון שהוא גם תערוכה, או התערוכה שהיא גם מועדון. ספורטיבו אוטופיה נולד בעקבות תוכנית שהות אמן אינטנסיבית שהתקיימה במרכז לאמנות ומחקר מעמותה בחודשים האחרונים.
במסגרת המועדון השוטרת אז-אולי עיצבה חלל למסע אימונים בתעופה של הלב, שכולל אימון ביכולות נפילה והתעלות; אילנה טייב הגרטי הקימה חממה לגידול עגבניות היפרטרופיות, המהדהדת את תופעת גדילת היתר של שרירים עקב פציעה או שאיפה אסתטית ומתעמתת עם שאלות על המושגים טבעי ובריאות אל מול מלאכותי ויפה; אבי קריספין מציגה עבודת וידאו ופסלים ששואבים השראה מטקסי עידוד של אוהדי ספורט. בווידאו שצופים בו תוך כדי אימון בחדר הכושר של המועדון, מופיעה מעודדת נואשת מחזיקה פונפון שממדיו עצומים, ספק מעודדת ספק מייאשת. לא רחוק משם ניצבים פסלים של קמעות ספורט שאוכלים את המעודדות עצמן; יהב גל והדס חי התחילו להתאמן ולשחק טניס יחד בשנה האחרונה. ההתמסרות לאימוני ספורט בשילוב שתיית בירה ועישון הובילו ליצירת מיצב ובו משחק טניס עם אלטר-אגואים מכניים, השואף לאין-סוף; בכניסה למועדון, מוצג מיצב של אילנה הופמן כמחווה לכוכבי ספורטיבו אוטופיה, ובו תצלומים של זיכרון גוף הילדות של משתתפי הררזידנסי תוך בחינת היבטים שונים ומנוגדים של המצולמים; ג׳קי פערל יצרה בשיתוף עם נמרוד צין טריפטיך וידאו המתאר את יחסיהן של שלוש דמויות עם הגוף המתעמל דרך התייחסות למגדר, לחלומות ולכישלון; בחדר האחרון של המועדון הקימו ליילה רוז וקים קרטס חלל ״אפטר״ ובו ג’קוזי עם מי ים מתל אביב, שהובאו כמחווה לירושלמים חסרי חוף הים ולצידו גם בר משקאות. במועדון יתקיימו אירועי פרפורמנס ומוזיקה שונים; על הקיר בחלל הג׳קוזי שיר רז מציגה אריחים קרמיים ועליהם מפת העולם מדומיינת – קולאז׳ של מחוות אגודל הפונה מעלה או מטה, שנלקחו מציור של זירת גלדיאטורים מ-1872 והוכפלו אין-ספור פעמים.
המועדון תוכנן להיווסד לפני האסון המתמשך שעודנו שרויים בו. הקמתו נדחתה, עד שהצורך לדבוק באוטופיה ולהתאמן לקראת הגשמתה גבר על המציאות, והשאיפה לעולם פתוח יותר, שאינו ממשטר לחזון אחד ויחיד אלא יודע להכיל הרבה אוטופיות, הפכה לעיסוק ממשי, המבטא כמיהה לימים של משברים ועיסוקים קטנים, ימים שבהם חוגגים את החיים, ימים שבהם החיים הם ערך עליון.
שעות פתיחה: ג׳-ה’ 13:00-18:00, ו’ 10:00-14:00
אירוע פתיחה: 17.5, 12:00. פרפורמנס באירוע הפתיחה: השוטרת אז-אולי, ליילה רוז וקים קרטס, אילנה הופמן
** הג׳קוזי במועדון פעיל, ניתן להגיע עם בגד ים, מגבת ובגדים להחלפה (יש מקלחת במקום). השימוש בג׳קוזי באירוע הפתיחה הוא על בסיס מקום פנוי ומותנה בעמידה בהנחיות של המועדון
עוזרת אוצרים ומנהלת פרויקט: נעמה מוקדי | אסיסטנטית אירועים: אולגה נפדובה | מנהל טכני והקמה: איתן חביב | אחראית חלל תצוגה וחנות: גאיה אור נר עדני | עיצוב גרפי: מאיה שלייפר | עריכת לשון עברית: רונית רוזנטל | תרגום לערבית: אנוואר בן בדיס
התערוכה בתמיכת מנהל התרבות והספורט, מפעל הפיס ועיריית ירושלים
נעילה: 5.7.24
سْبورْتيفو أوتوبْيا
ليلى روز وكيم كيرتيز، ياهاف جال وهَداس حاي، إيلانا هوفْمان، إيلانا طيِّب هاجِرتي، الشرطية أَزْ-أولاي، جاكي بيرل، آفي كريسبين، شير راز
بمشاركة: المهرج إيكْس وجوقة “جاي بِن هِنّوم”
القَيّمون: سالا مانْقا
ولد مشروع سبورتيفو أوتوبيا كنادي كرة قدم بدون لاعبين. في البداية كانت الكلمة والنشيد والرغبة في أن نكون معًا (مجموعة سالا مانقا، المهرج إكس وجوقة جاي بن هنوم). بعد ذلك، وعلى غرار تدريب الفريق قبل مباريات كأس العالم، اجتمعت مجموعة من الفنانين لإقامة مكثفة لتحقيق رؤية سبورتيفو أوتوبيا – نادي رياضي غير تنافسي، يشجع جميع البشر – من خلال العواطف، التفسيرات والأبحاث والممارسات متعددة التخصصات لكل فرد من أعضائها وشركات المجموعة.
إن سبورتيفو أوتوبيا هي مساحة للاجتماع والإقامة تتيح لك تجربة مجموعة متنوعة من الأعمال الفنية، بعضها يتعلق بالبنية التحتية والمرافق الخاصة بالنادي، بالإضافة إلى المشاركة في التدريبات المختلفة التي ستقام خلال نشاط النادي والتي هو أيضًا معرض، أو المعرض وهو أيضًا نادي. وُلدت سبورتيفو أوتوبيا نتيجة لبرنامج إقامة فنان مكثف تم إجراؤه في مركز الفنون والأبحاث التابع للجمعية في الأشهر الأخيرة.
قامت الشرطية أزْ أولاي، وكجزء من النادي، بتصميم مساحة لرحلة تدريبية في طيران القلب، والتي تشمل التدريب على قدرات السقوط والصعود؛ أنشأت إيلانا طيب هاجرتي مشتلاً لزراعة الطماطم المتضخمة، والتي تحاكي ظاهرة فرط نمو العضلات بسبب الإصابة أو الطموح الجمالي، وتواجه تساؤلات حول مفاهيم الطبيعة والصحة مقابل مفاهيم التصنع والجمال؛ يقدم آفي كريسبين أعمال فيديو ومنحوتات مستوحاة من طقوس تشجيع مشجعي الرياضة. في فيديو Go Team Go، الذي تمت مشاهدته أثناء التدريب في صالة الألعاب الرياضية بالنادي، يظهر مشجع يائس وهو يحمل أضاليا ذات أبعاد هائلة، يمكنه أن يكون مشجعًا أو يائسًا. وعلى مسافة ليست بعيدة، تقف تماثيل تميمة رياضية تأكل المشجعين أنفسهم؛ بدأ ياهاف جال وهاداس حاي التدريب ولعب التنس معًا العام الفائت. أدى التفاني في التدريب الرياضي جنبًا إلى جنب مع شرب البيرة والتدخين إلى إنشاء تركيب يلعب فيه التنس بشخصيات ميكانيكية بديلة، ويسعى إلى اللانهاية؛ في التركيب الفوتوغرافي لإلانا هوفمان، والذي تم وضعه عند مدخل النادي، يتم عرض تركيب لإيلانا هوفمان كتحية لنجوم سبورتيفو أوتوبيا، مع صور فوتوغرافية لذاكرة جسد الطفولة للمشاركين في الإقامة أثناء فحص الجوانب المختلفة والمتناقضة من تصويرها؛ قامت جاكي بيرل بإنشاء فيديو ثلاثي الأبعاد بالتعاون مع نمرود تسين يصف علاقات ثلاث شخصيات مع الجسم الممارس من خلال الإشارة إلى الجندر، والأحلام، والفشل؛ في الغرفة الأخيرة من النادي، أقامت ليلى روز وكيم كيرتيس مساحة “أَفْتِر” مع جاكوزي بمياه البحر من تل أبيب، والتي تم إحضارها تكريمًا للمقدسيين الذين ليس لديهم شاطئ، وبجوارها هناك هو أيضًا بار للمشروبات. سيستضيف النادي العديد من الفعاليات الأدائية والموسيقية؛ على الحائط في مساحة الجاكوزي، تعرض شير راز بلاط السيراميك وعليه خريطة لعالم خيالي. خريطة العالم متخيلة – كولاج من حركات الإبهام التي تشير إلى الأعلى أو الأسفل، مأخوذة من لوحة لساحة المصارع من عام 1872 وتم تكرارها مرات لا تحصى.
لقد تم التخطيط لتأسيس النادي قبل الكارثة المستمرة التي ما زلنا فيها. فتأجل إنشائه، حتى تغلبت الحاجة إلى التمسك بالأوتوبيا والتدرب على تحقيقها على الواقع، وأصبح التطلع إلى عالم أكثر انفتاحًا، ليس نظامًا ذا رؤية واحدة فحسب، بل يعرف كيف يحتوي على العديد من حالات الأوتوبيا، أمرًا واقعًا، والذي يعبر عن الحنين إلى أيام الأزمات والمشاغل الصغيرة، إيامٍ احتفلنا بها، أيام تكون فيها الحياة قيمة عليا.
القيّمون المساعدون ومديرة المشروع: نعمة مكيدي | مساعدة الأنشطة: أولغا نيفيدوفا | المدير الفني والإنشاءات: إيتان حبيب | المسؤولة عن مساحة المعرض والمتجر: جايا أور نير أداني | تصميم جرافيك: مايا شلايفر | تحرير اللغة العبرية: رونيت روزنتال | الترجمة للعربية: أنور بن باديس
ويحظى المعرض بدعم من إدارة الثقافة والرياضة وَمِفْعال هَبايْس وبلدية القدس.