Permanent Residency – תערוכה חדשה !

Language:

Permanent Residency  – תערוכה חדשה !
למידע נוסף על המוזיאון של העכשווי באתר החדש המוזיאון
Permanent Residency
תערוכה עם הערות שוליים ופעולות פרפורמטיביות
בשיתוף עדי קפלן ושחר כרמל, קטורה מנור ובריאן אוהד
בית הנסן ומרכז לאמנות ומחקר מעמותה
בשש השנים האחרונות רכשנו, פירקנו, הקמנו והעברנו מבנים ארעיים, יצרנו העתקים ללא אישור, חיפשנו את הכפילים של עצמנו ושינענו בתים תוך כדי חיפוש מולדת ארעית. באוגוסט 2018 עברנו לקנדה לתקופה לא מוגדרת, בתקווה לקדם מעמד של תושבות קבע (Permanent Residency) שם. את תהליך המעבר התחלנו בפעולת מכירה של חפצים אישיים לקראת נסיעתנו, שהתקיימה כתערוכה בגלריה העירונית כפר סבא ועסקה בקשר בין כלכלה, אמנות וחיים (סרט הווידיאו Garage Sale הוא תיעוד של פתיחת התערוכה).
בעיר קינגסטון שבמחוז אונטריו שכרנו את בית המגורים המרוהט היחיד שמצאנו. בני הזוג סוברמן, בעלי הבית, נפטרו בתחילת העשור הקודם, וילדיהם הציעו את הבית לשכירות לטווח ארוך כפי שהשאירו אותו ההורים — מעין “מוזיאון משפחתי”, שעוצב בסוף שנות השישים של המאה ה-20. שם גרנו שנה, בתוך תפאורה של משפחה אחרת. עבודת וידיאו בתערוכה (Permanent Residency I)מתעדת פרגמנטים מחיי היומיום המשפחתיים בקינגסטון: תהליכי ההסתגלות התרבותית של הילדים ושלנו, יציאות לטבע והרהורים על הגירה וזהות.
אוסף האמנות של משפחת סוברמן כלל יותר מ-40 ציורים — רובם רפרודוקציות של יצירות ידועות, והשאר עבודות מקוריות של אמנים לא קנוניים. כשחזרנו לארץ, הזמנו את עדי קפלן ושחר כרמל לצייר מחדש את ציורי האוסף, על מסגרותיהם. אוסף הציורים החדש (“אוסף סוברמן”) יתווסף לאוספי הקבע של המוזיאון של העכשווי, שאנחנו אוצריו. בתערוכה הנוכחית הוא מוצג כחלק ממיצב שבו משוחזר סלון משפחת סוברמן. המיצב כולל גם פסנתר, שבתנו תשתמש בו לעתים לתרגול בשעות הפתיחה של התערוכה
לקראת חג הסוכות שחל במהלך שהותנו בקינגסטון בנינו סוכה בגינה. בניגוד למנהג לפרק את הסוכות לאחר החג, השארנו את הסוכה שלנו לאורך כל השנה חשופה לשינויי מזג האוויר הקיצוניים. לאחר החורף הזמנו את הצייר הקנדי בריאן אוהד לצייר את הנוף המושלג על קירות הסוכה ולהנציח את אגם אונטריו הקפוא על הקיר המיועד לתמונת ירושלים. את הסוכה עם ציורי הנוף הקנדי שלחנו לירושלים כגזיבּו, כדי להציב אותה כאובייקט אתנוגרפי בבית הנסן (“סוכת קינגסטון”), לצד מקור ההשראה שלה: רפליקה של סוכת דֶלֶר הגרמנית (1840-2017). את קטורה מנור הזמנו הפעם לבנות דגם מוקטן של סוכת קינגסטון לאוסף המוזיאון של העכשווי
עבודות נוספות מהמחלקה האתנוגרפית במוזיאון של העכשווי מוצגות כ”הערות שוליים” לעבודות החדשות: גיאוגרפיה של סדקים (סרט תיעודי, סלה-מנקה, 2017); סוכת דלר (רפליקה, סלה-מנקה, קטורה מנור וניר יהלום, 2017); פמוטי ״שבת תמיד״ (אובייקט, סמואל רוטמן, 1998); דגם סוכת דלר (עדי קפלן ושחר כרמל, 2017); דגם “סוכת נצח” (קטורה מנור, 2017); סוכת נצח (סרט תיעודי, סלה-מנקה, 2018); ״אוצרים״ (ציור קיר, איתמר מנדס-פלור, 2019); “ירושלים״ (רדי מייד, סלה-מנקה, 2019).
תודות: משפחת סוברמן, דורית נעמן, דסטין אטלס, אנטה וייסברג, אשו ונאוול
התערוכה הוקמה בתמיכתם הנדיבה של מועצת הפיס לתרבות, בית הנסן, מִנהל התרבות, ארטיס, הקרן לירושלים, התוכנית ללימודי יהדות והתוכנית ללימודי תרבות באוניברסיטת Queen’s באונטריו, תוכנית אירוח לאמנים על שם רגינה רוזן באוניברסיטת
Queen’s באונטריו,רוז אוסטרובסקי, עיריית ירושלים וקרן קרונהיל-פלטקה.
معرض فني للاحتفاء بمرور ٢٠ عاما على سلامانكا
معرض فني بالاشتراك مع على الهامش وفنون أدائية أخرى
بالاشتراك مع عدي كابلان، شاحر كرمل وبريان أوهاد
بيت هانسن ومركز الفنون والأبحاث معموتة
 على مدى السنوات الست الماضية، قمنا بشراء، تفكيك، إنشاء ونقل هياكل مؤقتة، أنتجنا نسخ مماثلة من غير الحصول على تصاريح، بحثنا عن نسخنا المكررة، نقلنا منازل أثناء البحث عن وطن مؤقت. في آب ٢٠١٨انتقلنا الى كندا لفترة غير محددة من أجل استكمال البحث. بدأنا عملية الانتقال ببيع متعلقاتنا الشخصية استعدادًا لرحلتنا والتي أقيمت كمعرض في صالة بلدية كفار سابا وتناولت العلاقة بين الاقتصاد، الفن والحياة (فيديو Garage Sale هو توثيق لافتتاح المعرض)..
في مدينة كينجستون في مقاطعة أونتاريو، استأجرنا المنزول المفروش الوحيد الذي وجدناه. توفي الزوجان سوبيرمان، أصحاب المنزل، في بداية العقد الماضي، وعرض أطفالهم المنزل للإيجار طويل الأجل على الحال الذي تركه والديهم – كـ”متحف أسري” الذي تم تصميمه في أواخر الستينيات. عشنا هناك لمدة عام، كجزء من عائلة أخرى. يوثق عمل الفيديو في معرض (Permanent Residency I) أجزاء من الحياة الأسرية اليومية في كينجستون: عمليات التكيف الثقافي للأطفال ولنا أيضًا، نزهات إلى الطبيعة وتأملات حول الهجرة والهوية..
تضمنت المجموعة الفنية لعائلة سوبيرمان أكثر من 40 لوحة — معظمها نسخ لأعمال مشهورة، والباقي أعمال أصلية لفنانين غير معروفين. عندما عدنا إلى إسرائيل، قمنا بدعوة عدي كابلان وشاحر كرمل لإعادة رسم لوحات المجموعة، على إطاراتها. ستتم إضافة المجموعة الجديدة من اللوحات (“مجموعة سوبرمان”) إلى المجموعات الدائمة للمتحف المعاصر، الذي نقوم بإقامته. في المعرض الحالي سيتم عرض المتحف كجزء من معرض الذي تتم فيه استرجاع ذكرى غرفة المعيشة لعائلة سوبيرمان. يتضمن المعرض أيضًا على بيانو ستستخدمه ابنتنًا أحيانًا للتدرب خلال ساعات افتتاح المعرض. .
عند اقتراب عطلة عيد العرش التي حالت أثناء إقامتنا في كينجستون، قمنا ببناء عريشة في الحديقة. على عكس العادة المتمثلة في تفكيك العرائش بعد العيد، فقد تركنا العريشة قائمة على مدار العام مُعرَّضة لتغييرات الطقس القاسية. بعد فصل الشتاء، قمنا بدعوة الرسام الكندي برايان أوهاد لرسم المناظر الطبيعية الثلجية على جوانب العريشة وإحياء ذكرى بحيرة أونتاريو المجمدة على الجدار المخصص لصورة القدس. أرسلنا العريشة مع لوحات المناظر الطبيعية الكندية إلى القدس كمظلة، لوضعها كقطعة إثنوغرافية في بيت هانسن (“عريشة كينجستون”)، إلى جانب مصدر إلهامها: نسخة طبق الأصل من عريشة ديلر الألمانية (1840-2017). لقد قمنا بدعوة كيتورا منور هذه المرة لبناء نموذج مصغر لعريشة كينجستون من أجل إضافتها لمجموعة متحف المعاصر..
يتم تقديم أعمال إضافية من قسم الإثنوغرافيا في متحف المعاصر كـ “حواشي” للأعمال الجديدة: جغرافيا الشقوق (وثائقي، سلامانكا ، 2017)؛ عريشة ديلر (نسخة طبق الأصل، سلامانكا، كيتورا منور ونير يهلوم، 2017) ؛ شمعدانات “السبت دائمًا” (مجسد، صموئيل روتمان، 1998) ؛ نموذج عريشة ديلر (عدي كابلان، شاحر كرمل، 2017) ؛ نموذج “العريشة الأبدية” (كيتورا منور، 2017)؛ العريشة الأبدية (فيلم وثائقي، سلا مانكا، 2018)؛ “القيمون على المعرض” (جدارية، إيتامار مانديس فلور، 2019)؛ “القدس” (ريدي ميد، سلا مانكا، 2019).
ليئا ودييجو (مجموعة سلا مانكا)
مركز الأبحاث والفنون معموتة
إدارة فنية وعامة: سلا-مانكا | إدارة مشاريع ومساعدة الإنتاج: شاحر بن نون | إدارة تقنية: شمري حاجاي | بناء وإقامة: يوئاف فيش وشمري حاجاي | الإضاءة: يوئاف فيش واستامار مانديس-فلور | تصميم جرافيكي: مايا شليفر | الصوتيات: أمير بولتسمان وايتان عومر | تحرير النص: عنبال كيدار | ترجمة للعربية: نغم أبوليل | ترجمة للإنجليزية: تمار كوهين
شكر وتقدير لكل من: عائلة سوبيرمان، دوريت نعمان، داستين أتلاس، أنيتا فايسبرج،  آشو ونويل
أقيم المعرض بدعم سخي من مجلس هبايس للثقافة، بيت هانسن، مديرية الثقافة، آرتيس، صندوق القدس، برنامج الدراسات اليهودية وبرنامج الدراسات الثقافية في جامعة كوينز في أونتاريو، برنامج ريجينا روزن للإستضافة في جامعة كوينز في أونتاريو، روز أوستروفسكي، بلدية القدس وصندوق كرونهيل-بلاتكة